TAŞ ATARAK TANKLARI DURDURACAĞINI ÜMİT EDEN ÇOCUKLAR ve ZULME SESSİZ KALAN ZALİM İDARECİLER

Bir toprak düşünün… Zeytin ağaçlarının köklerine kadar kanla sulanmış, gökyüzü mavisini yitirmiş, çocuk çığlıklarının yankısı semaları delip geçmiş. Öyle bir kıyamet ki, her sabahın güneşi, bir cenaze marşı eşliğinde doğar orada. Henüz kelimeleri öğrenememiş bebekler toprağın sessizliğine gömülür; anneler, mendillerini kefen yapar yavrularına. Bir annenin feryadı, gök kubbeyi yarar da, taş kalpli zalimlerin kulaklarına varmaz. Çünkü kulakları menfaatle tıkanmış, vicdanları çıkarlarla körleşmiştir. Ve bu kıyametin baş rolünde, devlet kılığında gezen bir canavar vardır. İnsanlığın alnına sürülmüş kara bir leke, medeniyetin bağrına saplanmış paslı bir hançer, çağın en büyük utancı. Devlet değil; kanla beslenen, masum gözyaşıyla susuzluğunu gideren bir vampir. Çocuk bedenlerinden yükselen is kokusuyla varlığını sürdüren bir akrep. Bombalarla yıkar şehirleri, tanklarla ezer sokakları. Öyle bir kuduz mahlûktur ki masum bir bebeğin gözlerindeki ışığı söndürmekten utanmaz; öyle bir açgözlü kurttur ki annelerin yüreğini dişleriyle lime lime etmekten çekinmez. Peki ya dünya? Hani her dem insan haklarından nutuk atan o sözde medeni devletlerden bahsediyorum. Şu bildiğimiz ekonomik çıkarları uğruna kan satan, silah ticaretinin kanlı kasasını doldurmak için vicdanlarını satan tüccarlardan. Onlar ki “adalet” kelimesini sadece kendi çıkarlarına perde yapmak için kullanan ikiyüzlü maskelerdir.

Ey hükümetler! Ey koltuklarında keyif süren utanç abideleri! Hangi kitapta yazılıdır bir çocuğun gözyaşının bu derece değersizliği? Hangi yasada meşru kılınır masum bebelerin kanı? Suskunluğunuz, zalimin işlediği cinayetten daha ağırdır. Siz aynı sofrada zalimlerin artıklarıyla doyan, kendi onurunu mezara gömen kölelerdensiniz. Filistinli çocukların gözleri, göğün yıldızlarından daha parlak ve daha sarsıcıdır. O gözlerde sadece direniş değil; bütün insanlığın utancı gizlidir. Bir taşla tankların karşısına dikilen o küçücük eller, “Biz Allah İçin Buradayız, Ya Kardeşlerimiz Olan Sizler Neredesiniz" diye figan eder de, sizler korkudan yutkunursunuz sadece. Ama bilin ki zulmün ömrü, adaletin tecellisinden daha uzun olmayacaktır. Tarih, İsrail denilen bu kanlı şebekeyi de, onun suçuna ortak olan sessiz hükümetleri de er yada geç kara sayfalarına kazıyacaktır. Bugün Gazze’nin üzerine yağan bombalar evleri, sokakları, çocukları yok ettiğine aldanmayın. Yarın o bombaların enkazı altında sizin çürümüş vicdanlarınız kalacaktır. Unutmayın ki , zulme sessiz kalmak, zalim olmakla eşdeğerdir. Ve gün gelecek, Filistin’in çocukları yeniden gülecek. Zeytin ağaçları yeniden filizlenecek, toprağın bağrına gömülen gözyaşlarından güller yeşerecek. O gün geldiğinde zalimlerin adları yalnızca lanetle anılacak; çünkü tarih, kanla yazılan hiçbir saltanatı bağışlamaz.

(Yayınlanan yazılar, köşe yazarlarının kendi şahsi görüşüdür.)