SEYİT ONBAŞI

Ağustos sıcağı her yerde hissediliyordu. Kan ter içinde kalmış-lardı. İbrahim yaralanmış, kanaması az önce durmuştu. Ali hep aynı suskunlukta ,nerde bir eksiklik hissederse canla başla oraya koşan korkusuz bir delikanlıydı. Seyit ise bu üç arkadaş arasında daha kuvvetli duruyordu. İbrahim in yarasını sararken elleri kan olmuştu. Matarasında kalan suyla ellerini yıkıyordu .İbrahim’e seslendi -Yaran çok acıyor mu? İbrahim metin görünmeye çalışıyordu. -Biraz -dedi. Sarılınca daha iyi oldu. İbrahim göğsünün altından vurulmuştu. Ayakta duramıyordu. Sırtını Topa dayamıştı Ali ise hep boğazı gözlüyordu. Telaşla seslendi. -Arkadaşlar boğaza büyük bir gemi girdi. Mayınlara çarpmadan ilerliyor. Yaralı haline bakmadan İbrahim Ali nin yanına gitmek istedi gidemedi -Bu gemi çok tehlikeli ilerliyor. Seyit; -Onu durdurmak lazım Ali ; -Şu mermiyi topa verebilseydik. İbrahim imleyerek konuşuyordu -Mermi kaldıran vinçte bozulacak zamanı buldu. Ali ; -Şu vince bir daha bakalım mı? İbrahim acı içinde; -Çok uğraştım dişlisi kırılmış hiç makara dönmüyor. Seyit: -Bu gemi durdurulmazsa verdiğimiz emekler boşa gidecek. Aklıma bir şey geliyor amma, Dedi ve mermiye doğru yürüdü. Sarıldı -Ya bismillah dedi Mermiyi büyük bir azimle sırtına aldı. Ali de el atmak için yaklaştı. Seyit topa doğru yürüdü. Topa yer-leştirmek için altı basamak çıkması lazımdı çıktı. Mermiyi yerine yerleştirdi. Ali ile İbrahim hayretle ve sevinçle takip ediyorlardı. Aynı kararlılıkla mermiyi ateşledi. Birinci atışta az bir hasar oluşmuştu işgal gemisinde. İkinciyi sırtladı getirdi ateşledi. Yine az bir hasar oluşmuştu. Son bir gayretle sonuncu mermiyi de sürdü topa. Ateşledi. Üzerinde Ocean yazılı geminin tam ortasına isabet etmişti. Gemi batmaya başlamıştı. Üç arkadaş birbirlerine baktılar. -Allahü ekber .. Allahü ekber… Allahü ekber diye tekbir getirip sevindiler İbrahim’in hali kalmamıştı. Artık dayanacak gibi durmuyordu. -Hakkınızı helal edin diye mırıldandı. Bunu gördüm ya bu bana yeter. Eşhedü enla ilahe illallah.Muhammeden Resullullah. Kelime –i şaadet getirerek son nefesini verdi. Atılan bu mermi geminin yan yatmasına sebep oldu.Bu mermi tam 215 kilo idi. Sonrasında Nusret mayın gemisinin döşediği mayınlardan birine çarpan Ocean zırhlısı kısa sürede alabora oldu ve battı. Bu başarısı sonucu Seyit Ali'ye onbaşılık ünvanı verildi. Çanakkale Savaşı'ndan bir yıl sonra Seyit Onbaşı'dan top mer-misi sırtında fotoğrafı çekilmesi istendi. Seyit Ali bu sefer top mermisini kaldıramadı. Bunun üzerine Seyit Onbaşı “Yine savaş çıksın, yine kaldırırım” dedi. Bundan sonra fotoğrafı tahta bir mermiyle çekilebildi. 1918 senesinde köyüne dönen Seyit Ali, ormancılık ve kömür-cülük işlerine devam etti. 1934 senesinde çıkartılan Soyadı Kanunu ile Çabuk soyadını aldı. Seyit Onbaşı 1939senesinde verem hastalığı nedeniyle yaşamını yitirdi.