FRANSIZ GENERALİN HATIRASI

Dünyaya adaleti ve huzuru anlatan bir kavmin çocukları olarak, her zaman başımız dik alnımız aktır. Savaşta kendisini öldürmeye gelenlere bile imanından kaynaklı merhamet gös-termekten geri kalmamıştır. Savaşın yiğitlik ve mertliğini taşı-yan hikayeleri, uygarlık yolunda insanlığa güzellikler sunmak-tadır. İmanlı askerimiz ulvi hasletlerini, sadece mümin kardeş-lerine değil düşman askerlerine bile göstermiştir. Size böyle bir hikayeyi anlatmak istiyorum. Yıl bin dokuz yüz otuz. Çanakkale Savaşında bulunmuş Fransız Generali Guro,bir anıt mezar açılışı için Çanakkale’ye gelmiştir. Anıt mezar açılışından sonra Şehit Türk askerlerinin kabirlerini de ziyaret etmek istemiş, bu isteği şaşkınlıkla karşı-layan yanındaki topluluğa -Efendiler! Müslüman Türk askeri ender bulunan bir asker-dir. Bu hususta aklımda kalan taptaze bir hatırayı sizlerle pay-laşmak istiyorum: -Bir sabah günün ilk ışıklarıyla birlikte Türkler’ le süngü harbini başlamıştık. Onlar çok ama çok ustaca dövüşüyorlardı. Kendileriyle baş etmek mümkün değildi. Çarpışma geç vakte kadar sürdü. Sonra yaralılarımızı toplamak için karşılıklı bir anlaşma yaptık. Türklerle anlaşınca hiç bir kalleşlik görmezsiniz .Her iki taraf yaralılarını almaya başlayınca ben de harp sahasına çıktım karışık ve savaşın korkunç görüntüleri arasında gördüğüm manzara bir ressamın sanat adına sunacağı bir tablo görüntüsündeydi. Her şeyi bir tarafa koyarak hayranlık ve şaşkınlık içindeydim. General derin bir nefes aldı. Bütün dikkatler onun anlattıklarına çevrilmişti. Gözlerini dinleyenlerin üzerinde gezdirdi ve şöyle devam etti: -Bir Türk askeri, kendi yaralarına yerden aldığı toprakları bastırıyor, kucağında taşıdığı yaralı için ise ,gömleğini yırtmış onun yarasını sarmaya çalışıyordu. Sözlerindeki ciddiyet artı-yordu: -Efendiler !Kendi yarasını toprak bastırdığı halde ,kucağındaki yaralı için ise gömleğinden parçalar koparıp o fedakar , kahraman ve asil askerin kucağında ki yaralı kimdi biliyor musunuz? Sustu. Ağlamaya başlamıştı. General gözlerindeki yaşı sile-rek: -Efendiler! O Türk yiğidinin kucağındaki yaralı ,bir Fransız askeriydi. Bir Fransız askeriydi. Ardından yere çöktü ,elini yüzüne kapatıp ağladı. Ağladı… Topluluk şaşırıp kalmış Fransız Generalinin anlattığı hikaye herkesi etkilemişti. İşte bizim savaş ahlakımız. İşte bizim insanlık merhametimiz. İşte bizim yiğitliğimiz. Mertlik, herkese nasip olmayacak kadar büyük bir değerdir.