Hayat tıpkı elma ağacı gibidir. Annen baban tarafindan Ekilir serpilirsin.bu çocukluk dönemindir ilkbaharda dolu dolu çiçekler açarsın bu gençliğindir Güzelliğinden etkilenip yanında olmak isteyen eşindir. Birlikte daha çok dallanır büyürsünüz güzel lezzetli meyvelerle donanırsınız en yüksek daldaki meyveleriniz evlatlarınızdır. kimse zarar vermesin diye onları en yüksek dalda tutarsınız korumak için. Alt dallardaki meyveleriniz ise kazanclarınız ve birikimlerinizdir. dardaki kardeşe akrabaya eş dost... sandiklariniza paylaşırsınız. Sonra yılların yorgunluğunu gidermek ve dinlenmek için gölgesinde oturmak istediğinizde artik Mevsimlerden sonbahar olduğunu yapraklarinizin döküldüğünü.görürsünüz Başınızı en yüksekteki dala çevirirsiniz belki evlatlarımız orada dır diye oysa onlar çoktan sizin dallarınız dan kopup uzaklaşmıştır. Yerinizden kalkmak istersiniz ayaklarınızda derman kalmamıştır.
En yakın dalınıza tutunmak istersiniz en yakınlarınız daldaki elmalarin hepsine sahip olabilmek için dalları kırıp götürdüklerinin farkına varırsınız. Artık mevsimlerden kıştır. Tüm gücünüzü toplayıp gövdesine sarılmak istersiniz Koca ağacın gövdesi.uzerinize yıkılmıştır Bu ahirete giden eşinizin bedenidir. Canınız yana yana o koca bedeni temizler süsler tekrar toprağa gomersiniz belki bir ilk baharda yeniden yeşerir umuduyla. Anne babanızı ararsınız dertlenmek güç almak omuzlarında ağlamak ve Nazlanmak için. Oysa onlar çoktan ahiret alemine göç etmislerdir. Elinizde kalan bir kaç kuru dal ve yaprakla anılarınıza tutunmaya ve nefes almaya çalışırsınız. Artık ne hayallerimiz vardır ne de hırslarımız sadece umudunuz kalmıştır. Sevdiklerinize kavusacaginiza dair.