Serpil Başer
Giriş Tarihi : 10-10-2016 15:10
NEFS...
Nefs; içimizde ki bütün kötü isteklerdir
Nefs; içimizde ki bütün kötü isteklerdir. Süfli arzulara duyulan meyildir. Kulların kulluk değerinin tespit edildiği bir imtihan dersanesidir. Durgun su gibidir, dıştan bakınca temiz, biraz karıştırılınca bulanıklaşır ve bütün pislikler üstüne çıkar.
Bir kalp, hayır veya şer hangisiyle meşgul olur ise onun peşinden gider. Onun uğruna çarpar. Sayılı gün atacak oysa, vakti gelince nasılsa, duracak, yüreğinizi yormayın.
Nefs yol vermez bir kale, düşürülmez bir bölge, üstüne kum döktükçe, hep üste çıkan bir gölge.
İnsan bu ya, bitmez istekleri, hayalleri, azıyla da yetinmesini bilmez ki. Aldıkça alır, yedikçe yer, sevdikçe daha çok sevmek ister. Vardır doymayan iki göz çukuru. Bilseydi bir avuç toprakla dolacak. Toprağa girdiğinde belli ki aklı erecek. Hadi der sana , boş ver kim duyacak , kim bilecek, bir daha mı geleceksin dünyaya, senin de bir hayatın var, millet için mi yaşıyorsun , sürekli konuşur, senin aklını karıştırır.
Nefistir seni yolda koyan, yolda kalır nefse uyan.
Belki paraya, belki güzel gözlü bir ahuya, yada bir yiğide mi , kapılır aklın, çıkar havaya. Bir anlık gözüne güzel gelen şeyler seni mahveder.
Hep nefis çıkar karşıma, ölüp ölüp dirilsem, insandan kaçmak kolay, kendimden kaçabilsem.
Ve sonra bir ayet sarıyor ömrümü.
Her nefis ölümü tadacaktır.
Aldanır mıyım sana yalan dünya.